ارتباط بین سبک رهبری وضعی و منابع قدرت در مدیران ادارات تربیت بدنی استان گلستان از دیدگاه کارکنان و اعضای این ادارات

هدف کلی از این تحقیق بررسی ارتباط بین سبک رهبری وضعی (هرسی– بلانچارد) و منابع قدرت در مدیران ادارات تربیت بدنی استان گلستان از دیدگاه کارکنان و اعضای این ادارات بود. بدین منظور نمونه آماری از 155 نفر از کارکنان تمام وقت ادارات تربیت بدنی استان گلستان (که تمام جامعه آماری تحقیق را شامل می شدند) که دارای میانگین سنی 3/44 و درصد زنان و مردان در این جامعه آماری به ترتیب 7/29 و 3/70 بودند به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. سپس آزمودنی ها پرسشنامه توصیف انطباق پذیری و اثر بخشی رهبر از دیدگاه دیگران که توسط هرسی و بلانچارد (1982) برای اندازه گیری سبکهای رهبری تدوین شده است و پرسشنامه نفوذ (اعمال قدرت) که توسط سوسمان و دیپ (1995) برای اندازه گیری منابع قدرت تهیه گردیده است را تکمیل نمودند. در ادامه برای تحلیل یافته های تحقیق از نرم افزار آماری spss و روشهای آماری توصیفی و استنباطی مناسب از جمله آزمون آماری مربع کای (x2) و کرامر استفاده شد. سطح احتمال خطاپذیری در این تحقیق (05/0 = ? ) تعیین شد. یافته های تحقیق نشان داد که سبک رهبری غالب مدیران، سبک رهبری استدلالی است و سبک رهبری مشارکتی، دستوری و تفویضی به ترتیب در رده های بعدی قرار گرفتند. همچنین یافته های تحقیق نشان داد که پایگاه قدرت غالب مدیران، پایگاه قدرت تخصص است و پایگاه قدرت مشروع، ارجاعی، قهریه و پاداش به ترتیب در رده های بعدی قرار گرفته اند. لذا می توان نتیجه گیری نمود که پایگاه قدرت یکی از عوامل اثر گذار و تشکیل دهنده سبک رهبری است که می تواند بر کیفیت آن اثر مطلوب یا نامطلوب داشته باشد.